Menu główne

Kościół p.w. św. Urszuli w Gosprzydowej

Obecna świątynia gosprzydowska powstała w 1697 roku dzięki staraniom ks. Macieja Jantkiewicza, jako fundacja Wielogłowskich.

Kościół o wymiarach 20m × 10m jest budowlą jednonawową przykrytą dachem gontowym z wieżyczką na sygnaturkę. Od strony północnej do prezbiterium przylega prostokątna zakrystia, a od strony południowej kwadratowa kaplica. Prezbiterium i nawę pokrywa jednolite barokowe sklepienie kolebkowe. Nad kruchtą umieszczono chór. Od zewnętrznej strony nawę kościoła otaczają otwarte soboty (sobótki), będące w dawnych czasach schronieniem dla wiernych, którzy przychodzili do kościoła z odległych przysiółków.
Ściany wewnątrz świątyni ozdobione są polichromią i sklepieniem z XIX wieku. Malowidła na ścianach bocznych przedstawiają sceny z życia Matki Bożej. Na sklepieniu można zobaczyć obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny oraz Zmartwychwstanie Pana Jezusa.

W świątyni znajdują się cztery ołtarze. Ołtarz główny z początków XVIII wieku ma charakter barokowy. W centrum znajduje się obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus, zaś w zwieńczeniu ołtarza obraz patronki kościoła, św. Urszuli. Właściwie, w głównym ołtarzu znajdują się dwa obrazy. Jeden - zasłaniający jest namalowany na desce i przypomina obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, drugi – zasłaniany jest namalowany na płótnie i stanowi kopię obrazu Matki Boskiej Bocheńskiej. Jak podkreślają autorzy monografii Gosprzydowej (Gosprzydowa. Z dziejów wioski i parafii, Gosprzydowa 2006) obecność w jednym kościele dwóch obrazów łaskami słynących jest rzadko spotykanym zjawiskiem.

Obraz Matki Boskiej Bocheńskiej przedstawia Maryję zasmuconą, a na jej obliczu widnieją łzy, które symbolizować mogą troskę Maryi o swe dzieci. Najstarsza wzmianka o cudownym obrazie pochodzi z 1698 roku i mówi, że obraz czczony przez wiernych zapłakał prawdziwymi łzami. Inne zapiski archiwalne również wskazują na liczne łaski otrzymane od Gosprzydowskiej Pani, o czym świadczą również dziękczynne wota. Do kościoła w Gosprzydowej przybywają wierni spoza parafii, zarówno indywidulanie, jak i w formie zorganizowanej. Najliczniejsze grupy nawiedzają kościół 8 września w uroczystość Narodzenia Matki Bożej.

Kolejne ołtarze znajdujące się w gosprzydowskiej świątyni to: ołtarz boczny z przełomu XVII i XVIII wieku przedstawiający Jezusa Ukrzyżowanego, stojący z lewej strony nawy ołtarz Serca Jezusowego oraz ołtarz Grobu Bożego znajdujący się w kaplicy. Wystroju wnętrza dopełnia XV-wieczna kamienna chrzcielnica (z herbem Wielogłowskich), gotycko-renesansowa kropielnica z XV lub XVI wieku, ambona z przełomy XVII i XVIII wieku oraz organy kościelne zakupione w fabryce braci Rieger na Śląsku w 1901 roku.

W odległości ok. 20m na północ od kościoła stoi dzwonnica z XVIII wieku. Jest to budowla drewniana, o konstrukcji słupowej, szalowana, nakryta daszkiem namiotowym podbitym gontami. Mieści w swym wnętrzu 3 dzwony: dzwon "Zygmunt" z 1585 roku - ma wyryty herb Starykoń, dzwon "Maryja" z 1959 roku oraz dzwon "Florian" zakupiony w 2005 roku z inicjatywy OSP w Gosprzydowej dla upamiętnienia 80-lecia powstania tej organizacji.

KOŚCIÓŁ W OBIEKTYWIE


Opracowano na podstawie:
Gosprzydowa. Z dziejów wioski i parafii, praca zbiorowa pod red. Barbary Prus, Gosprzydowa 2006, s. 177-242